Tmblrları gezerken bir öykü takıldı gözüme, okudum, çok beğendim. Buraya da ekliyorum, arzu eden linke tıklar okur :
haftasonu gelip çatmıştı. evdeydim. ben hep evdeydim. ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım. iddaa bayiine gittim ve on lira atıp altı maç yazdım. markete uğrayıp bira, kuruyemiş ve sigara aldıktan sonra eve döndüm. televizyonu açıp maçların başlamasını bekledim. sonra da maçların bitmesini bekledim. ben hep bekledim. hiçbir şey kazanamadan geceyi buldum. kendimi beceriksizlikle suçladım ve ingiliz vatandaşı bir hakeme vermediği penaltı için dakikalarca sövdüm. üstelik anasına sövdüm. ama beni tanısaydı ve başarıya aç halimi görseydi o penaltıyı verirdi deyip ingilizin meseleyi kişiselleştirmediğine kanaat getirdim.
gerisi burada: http://onurumut.tumblr.com/post/15590638988/olmayan-roma
'komplekse girdiğini bilmek komplekse girmekten daha kötü bir duyguydu.'
